Jodła wonna

Abies amabilis Douglas ex J. Forbes 1839

synonimy:
Picea amabilis Douglas ex Loudon 1838;
Abies grandis A. Murray bis 1863 non Lindl. 1833;
Pinus amabilis (Douglas ex Loudon) Parl. in Candolle 1868;
Abies grandis Hook. 1838 non Lindl. 1833;
Thuja gigantea Gordon;
Abies grandis Franco 1950, non Lindl. 1833.

Opis: drzewo osiągające w warunkach naturalnych 25-40m wysokości. Korona stożkowata, igły ciemnozielone i błyszczące, od dołu z szerokimi kredowymi paskami, ułożone tak, że zakrywają powierzchnię pędu. Zapach igieł przyjemny, mandarynkowy. Pączki pokryte żywicą. Szyszki 10-15cm długości, fioletowe przed dojrzeniem.

Występowanie: nad Pacyfikiem, w zachodniej części Ameryki Północnej, od Oregonu do Alaski na wysokości od 0 do 1500 m n.p.m.

Uprawa: gatunek dosyć wrażliwy, wymaga dużej wilgotności powietrza i osłoniętego stanowiska. Wymaga gleb dość żyznych i wilgotnych. Nie znosi dużych wahań temperatury.

Zastosowanie: piękne drzewo do dużych ogrodów i parków, do sadzenia w zacisznych miejscach.