Cedr himalajski

Cedrus deodara (Roxb. ex D. Don) G. Don

synonimy:
Abies deodara Lindl.;
Pinus deodara Roxb.;
Cedrus indica Chambray;
Cedrus libani subsp. deodara (Roxb.) P. D. Sell;
Cedrus libani var. deodara (Roxb.) Hook.f.;
Larix deodara K. Koch.

Opis:drzewo o pokroju stożkowatym dorastające w naturze do 50m. Na długopędach igły pojedyncze, na krótkopędach w pęczkach po 20-30, długości 2,5-5 cm, niebiesko-zielone. Szyszki długości 7-10cm i szerokości 5-6cm, młode niebieskawe, czerwono-brązowe po dojrzeniu.

Występowanie: obszar występowania rozciąga się od wschodniego Afganistanu i północnego Pakistanu przez północne Indie do Nepalu i południowo-zachodniego Tybetu. Rośnie na wysokości 1500-3200 m n.p.m. W Eupropie wprowadzony do uprawy w 1831 r.

Uprawa: wymaga gleb przepuszczalnych i wilgotnych oraz osłoniętych i ciepłych stanowisk.

Zastosowanie: piękne drzewo soliterowe do parków i ogrodów. Gatunek kolekcjonerski.