Kuningamia chińska (K. lancetowata, Stroigła ch.)

Cunninghamia lanceolata (Lambert) Hooker 1827

Opis: drzewo w ojczyźnie do 50m wysokości o stożkowatym pokroju. Gałęzie w okółkach ustawione prostpadle do pnia. Liście wąskie, lancetowate, sztywne, ułożone na pędach gęsto, skrętolegle, na brzegach drobno piłkowane. Zazwyczaj osiągają od 3 do 5 cm długości i 3–5 mm szerokości, młode jasnozielone, potem ciemnieją. Od spodu mają dwa szerokie, białe paski. Utrzymują się na pędach około 5 lat. Szyszki długości 2,5 do 5 cm i 2,5 do 4 cm średnicy.

Występowanie: Chiny, Wietnam, Laos (Kambodża?) i szeroko introdukowana w Japonii.

Uprawa: wymaga żyznych, próchnicznych i wilgotnych gleb oraz ciepłych, osłoniętych stanowisk w najcieplejszych rejonach Polski.

Zastosowanie: drzewo kolekcjonerskie, jako soliter w ogrodach i parkach.